ارادت احمد حنبل به امام حسین(ع) و لعنت یزید
سیاست انقلابی کرمانشاه
بسم الله الرحمن الرحیم عماریون احساس وظیفه کنند در صحنه حاضر‌شوند
 
بازخوانی مواضع برخی از علمای اهل سنت؛
 
جهاد در رکاب آل على، ثواب پنجاه حج را دارد / ارادت احمد حنبل به
 
امام حسین(ع) و لعنت یزید
 
هرکس در رکاب آل على و فرزندان حسن(ع) و حسین(ع) شهید شود،
 
مثل شهیدان بدر و احد است... امام شافعی: اگر حب اهل بیت سبب
 
رافضى گرى است، من رافضی هستم
 
گروه فرهنگی جهان‌نیوز: جریان تکفیری که این روزها داعیه «اسلام»
 
دارد آنچنان تفکرات خود را ترویج می دهد که شیعه از سنی و سنی از
 
 
شیعه کینه گرفته و در دشمنی با هم پافشاری کنند.

یکی از موضوعاتی که در این میان مناقشه برانگیز است، مسئله نگاه
 
به جایگاه اهل بیت است؛ جریان تکفیری بر دشمنی با اهل بیت(ع)
 
پافشاری کرده و شیعیان را خارج شده از دین معرفی می کنند و جریان
 
 
رسانه ای نیز این رفتار را به پای اهل سنت می نویسد. حال آنکه
 
واقعیت طور دیگری است.

برخی از اظهارات علمای اهل سنت* را در ذیل می خوانید:

*شعر عارف بزرگ سنی در مدح امام حسین(ع)

سلمان ساوجى قصیده سراى بزرگ، غزل سراى نمونه و عارف سنی
 
در قرن هشتم هجرى است. برجستگی اشعار وی تا جائی است که
 
حافظ در مورد سلمان میگوید: "سرآمد فضلاى زمانه دانى کیست؟
 
...جمال ملت و دین، خواجه جهان ،سلمان"

حافظ شعر خود را وامدار شعر سلمان می داند و بعضى معتقدند برخى
 
 
غزلیاتى که به نام حافظ است، غزل هاى سلمان است.

از سلمان یک قصیده در مصیبت کربلا به جا مانده است که وقتى وی به
 
 
زیارت امام حسین(ع) رفته است آنرا می سراید:

خاک، خونْ آغشته لبْ تشنگان کربلاست /
 
آخر ای چشم بلابین! جوی خونبارت، کجاست؟
 
جز به چشم و چهره، مسپر خاک این ره کان همه /
 
 
نرگس چشم و گل رخسار آل مصطفی است
 
ای دل بی صبر من ! آرام گیر اینجا، دمی /
 
کاندرین جا منزل آرامِ جان مرتضی است
 
ای که زوّار ملایک را، جنابت مقصدست /
 
 
وی که مجموع خلایق را، ضمیرت پیشوا است
 
در حقِ باب شما آمد: عَلی بابُها /
 
هر کجا فصلی درین باب است، در باب شماست
 
هر کس از باطل، به جایی التجایی می کند /
 
 
ز آن میان، ما را جناب آل حیدر مُلتَجی است
 
کوری چشم مخالف، من حسینی مذهبم /
 
راه حق این است و، نتوانم نهفتن راه راست
 
ای چو دریا خشکْ لب ! لب تشنگان رحمتیم /
 
 
آب رویی دِه به ما کآب همه عالم، تو راست
 
جوهر آب فرات از خون پاکان گشت لعل /
 
این زمان، آن آب خونین همچنان در چشم ماست
 
یا امامَ المتَّقین ! ما مفلسان طاعتیم /
 
 
یک قبولت، صد چو ما را تا ابد برگ و نوا است
 
یا شفیع المذنبین! در خشکسال رحمتیم /
 
ز ابر احسان تو ما را چشم باران عطا است
 
یا امامَ المسلمین ! از ما عنایت وامگیر/
 
خود تو می دانی که سلمان بنده آل عباست
 
صحبت من با شما اکنون، دراین ابیات نیست/
 
مصطفی فرمود: سلمان هم ز اهل بیت ماست

در اثبات مذهب وی همین کافی است که در مدح سلطان اویس تعبیر
 
"ناشر عدل عمر" را بکار می‌برد و اشعارى هم در مدح چهار خلیفه و
 
مدح اهل بیت دارد. وی حتی یک ترکیب بند زیبایى به نام "درّ لافتى"
 
دارد که هنگام رفتن به نجف براى زیارت امیرالمومنین سروده است و
 
خطاب به حضرت می گوید:

طاق محراب تو رشک قاب قوسین آمده/
 
 
نور ماه قبه‌ات یاقوت او ادنی شده
 
آفتاب کبریا ، دریای درّ لافتی/
 
 
فخر آل مصطفی،مخصوص نص هل اتی
 
ختم شد بر تو ولایت،چون نبوت بر رسول/
 
 
شیر یزدان ابن عم مصطفی زوج بتول
 
این منم از بعد چندین التماس از لطف حق/
 
مُلکتی زیباتر از ملک سلیمان یافته
 
این منم در بارگاه مقتدای جن و انس/
 
با قصور و عجز خود را منقب خوان یافته
 
این منم بر آستان فخر آل مصطفی/
 
 
رتبت حسانی و مقدار سلمان یافته
 
 
*ارادت احمد حنبل به امام حسین(ع) و لعنت یزید

یک روز پسر احمد حنبل از او می پرسد: پدر! ما یزیدى هستیم؟
 
احمدحنبل می گوید: "این چه سوالى است؟! آیا می شود کسى به
 
 
خدا و قیامت معتقد باشد و ولایت یزید را بپذیرد؟!"

پسر می پرسد آیا لعن یزید می کنى؟ احمدحنبل می گوید "چگونه
 
کسى را لعنت نکنم که خدا لعنت کرده است؟" پسرش می پرسد کجا
 
خداوند یزید را لعنت کرده؟ وی در جواب آیاتى از قرآن را می خواند که
 
 
آخرش ختم به " اولئک الذین لعنهم الله "می شود و بعد احمد حنبل از
 
پیامبر خدا(ص) نقل می کند که فرمود: "قاتل حسین در تابوتى از آتش
 
خواهد بود و نصف عذاب جهنم را خواهد چشید".

علامه حلى در قرن هفتم این تعابیر را در کتابش نقل می کند و
 
می گوید که بزرگان مذاهب اهل سنت در دوران ما و قبل از ما همواره
 
براى حسین(ع) عزادارى کرده اند.

*فتوای جالب ابوحنیفه از علمای اهل سنت

ابوحنیفه از علمای اهل سنت نیز فتوای جالب توجهی در بیعت با فرزند
 
 
زید، یعنى نوه سیدالشهداء دارد و می گوید جهاد در رکاب آل على،
 
ثواب پنجاه حج را دارد و هرکس در رکاب آل على و فرزندان حسن(ع)
 
و حسین(ع) شهید شود، مثل شهیدان بدر و احد است که پیش چشم
 
پیامبر جان داده اند.

این فتواى ابوحنیفه برای او دردسر ساز شد و بخاطر این اعتقادات به
 
زندان هم افتاد چراکه حاکم عباسى از وی خواست که قاضى القضات
 
 
شود و او قبول نکرد و به زندان افتاد، البته بعدها خلفاى عباسى فقه
 
 
ابوحنیفه را به عنوان فقه رسمى خلافت عباسى مطرح کردند.

*شافعی: من رافضی هستم

امام شافعى از دیگر علمای اهل سنت نیز تعبیر مشهوری درباره
 
اهل بیت(ع) دارد. وی می گوید "به من می‌گویید رافضى؟ اگر حب
 
اهل بیت سبب رافضى گرى است، بله! من رافضى هستم"

*نگاه به اهل بیت در نظر علمای سنی معاصر

جناب مودودى رهبر جماعت اسلامى پاکستان و از بزرگان احناف بود .
 
جناب مودودى جزء اولین کسانى بود که بعد انقلاب به امام تبریک گفت
 
 
و اعلام کرد "انقلاب ایران یک انقلاب اسلامى است آنها شیعه هستند
 
و ما سنى اما انقلاب آنها اسلامى است و براى عزت اسلام آمده است"

مودودى در یکى از آثارش میگوید که "جنگ یزید و حسین بن على،جنگ
 
 
کفر و اسلام بود. بحث داخلى مسلمین نبود"

این تعبیرى است که جناب احمد حنبل هم دارد و میگوید "به نظر من،
 
دوره خلافت اسلامى با حسن بن على تمام شد.آخرین خلیفه مسلمان
 
 
حسن بن على است؛ ما معاویه و بعد از او را خلیفه مسلمین نمیدانیم،
 
 
آنها رفتند دنبال سلطنت"

* توسل عالم سنی به امام رضا(ع) و حضرت معصومه(س)

منتجب الدین بدیع رییس دیوانسالاری و کاتب بزرگ درگاه سلطان
 
سنجر سلجوقی (که قوی ترین سلطان سلجوقی است و رسماً سنی
 
 
است) کتاب عتبة الکتبة را نوشته در مقدمه می گوید: "پیش خواجه
 
ظهیر الدین بیهقی (که سنی است) تمرین نامه نگاری می کردم. ... از
 
 
مشهد گذشتند. در آن اجتیاز از حرم مطهّر مقدس رضوی علی ساکنه
 
 
الصلوة و السلام بود به توس. چون گذر چنین افتاد، ... حاجت خواستم
 
در حرم شریف او تا ایزد تعالی مرا در آن حرفت که مزنّه همت من است
 
 
و... مهارتی دهد و ذهن قاصرم را ذکائی مرحمت کند. ... دانستم آن
 
استحسان اثرات آن بقعه شریف است و از اثرات آن سید بزرگوار علی
 
الصلوة و السلام بوده است.

نمونه دیگر، لبّ الالباب حوفی است که می گوید: چون آن را تحلیل
 
کردم و خدمت او بیاوردم، آن را بدرید و فرمود دوباره بنویس... . من از
 
 
غایت زجرت و تنگدلی به مشهد مبارک علی بن موسی الرضا ع رفتم و
 
از روح پاک او استمداد طلبیدم و به تضرع و ابتهال در آن موقف متبرک
 
 
بنالیدم و تسهیل شیوه از صمد متعال بخواستم، خداوند دعایم را
 
 
مستجاب کرد.

مؤلفی در قرن شش، مذاهب شهر ها را شرح می دهد: یمن، طائف و
 
مکه را که دار الملک اسلام است و کوفه را که حرم امیر المومنین است
 
و اکثر بلاد ... را زیدیان دارند. خطبه و سکه به نام ائمه ی خود می زنند.
 
 
در سمرقند و قزوین و ماوراء النهر، همه حنفی اند. ... عده ای در
 
اعتقادات اصول اهل بیت (ع) را دارند و در فقه اقتدا به ابوحنیفه
 
می کنند. بلاد آذربایجان تا روم و اصفهان و قزوین و مانند آن، بخش
 
مهمی از مردم شافعی اند. بحری جعفری و بحری حنبلی و بحری
 
تشبّهی و... . در جای دیگر، اغلب مردم مشبّهه و مجسّمه‌اند. در کوفه
 
و کرخه و غرب بغداد و مشهد رضا و قم و قاشان و آوه و سبزوار و
 
استرآباد و دهستان و مازندران و طبرستان و ری و بعضی از قزوین و
 
خرقان همه شیعه اصولی و امامتی هستند. داریم در مسجد و کتاب
 
 
اهل سنت، کرامت از امام رضا ع نقل می شود. (شیعه می گوید
 
کرامت از بزرگان داریم ولی معجزه فقط از انبیا). از شخصیت های
 
محترم نزد همه مذاهب اهل سنت، امام رضا(ع) است. شاید همه
 
 
اهل سنت در ایران شیفته اهل بیت ع و اهل زیارت بوده اند.

نقل کرامت از امام رضا (ع) در منابع اهل سنت

جناب زهری از علمای اهل سنت روایات امام رضا(ع) را برای خود و
 
بزرگان شان معتبر می داند. یا ابن حبان بسطی در قرن ۴ می گوید:
 
علی بن موسی الرضا من نجباء اهل بیت و... یجب ان یعتبر حدیثٌ اذا
 
رُویَ عنه. (الثقات ج ۸). نمونه دیگر به نقل از ینابیع المودّة، و شواهد
 
النبوة. از محدث اهل سنت نقل می کند که موسی بن جعفر(ع) فرمود:
 
پیامبر (ص) و علی(ع) را خواب دیدم که فرمودند فرزندت علی است که
 
معصوم است و خطا ندارد...

ابوعبیده جاحظ (که مواضع تندی هم علیه شیعه دارد با این حال)
 
می گوید: علی بن موسی یکی از ده تنی است که در علم و زهد و
 
شجاعت و جود و طهارت و ذکاوت هستند و یا به خلافت رسیدند مثل
 
علی و حسن، یا صلاحیت خلافت را داشتند و به خلافت نرسیدند.

احمد بن علی خطیب بغدادی (قرن ۵ هجری) نیز می‌گوید:
 
علی بن موسی‌الرضا کان والله رضا کَما سُمِّی. (تاریخ بغداد) جناب
 
سمعانی شافعی هم می گوید: الرضا کان من اهل علم و فضل و
 
شرف النسب.

ابو الفرج تمیمی در قرن ۶ می‌گوید: علی بن موسی ملقب به رضا،
 
کسی است که همه او را صدوق می دانند. از مخالف و موافق.
 
و ما افضل از او نیافته ایم.

عبدالجبار بن سعید، در اول قرن ۳ هجری در دورانی که هنوز عصر
 
غیبت شروع نشده است، بر فراز منبر رسول الله ص رفت. سالِ ۲۲۹
 
 
هجری. در مدح علی بن موسی الرضا سخنرانی کرد و گفت: شش تن
 
 
اند از اجداد و پدران او که نمی شود توصیف کرد از بهترین کسانی که
 
باران رحمت الهی را نوشیده اند.

احمد بن یحیی بلاذری ۲۷۹ هجری (آغاز عصر غیبت) می گوید:
 
امام رضا(ع) فرزندش را از دست داد. ما وارد شدیم که تسلیت بگوییم.
 
 
تعزیتش این است (النهایة ج ۵): انتَ تجلّ عن وصفنا. و نحن نقصر عن
 
عظتِک. و فی علمک ما کفاکَ. و فی ثواب الله ما عزّاک (تعزیت می گوید).

نوفلی در مورد امام رضا (ع) شعر می گوید: (با این مضمون) من تا عمر
 
دارم در مصاحبت و در کنار علی بن موسی خواهم ماند و بزرگ ترین
 
آرزویم این است که جوارش را از دست ندهم تا مرگ من را از او جدا 

کند.حاکم نیشابوری از ابوبکر بن خزیمه وابو علی الثقفی نقل می کند
 
(تهذیب التهذیب): بزرگ اهل حدیث و برخی مشایخمان با هم بودیم.
 
در کاروانی حرکت کردیم که قبر علی بن موسی الرضا را در توس
 
 
زیارت کنیم. آمدیم در حرم صحنه ای دیدم که متعجب شدم. فرأیت من 
 
 
تعظیم ابوخزیمه لتلک البقعه و تضرعه و تواضعه ما تحیرنا لها.

محمد بن یحیی سوقی به نقل از احمد بن یحیی گفت: روزی بحث 
 
 
شد که بهترین بیت چه بیتی است؟ محمد بن یحیی گفت شعری که 
 
در مقام علی بن موسی الرضا گفته اند بهترین شعر است حتی اگر
 
ابونواس گفته باشدش (که خیلی مذهبی نیست).
 
منبع: خبرنامه دانشجویان ایران


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:








تاریخ: چهار شنبه 17 دی 1393برچسب:,
ارسال توسط عمار
آخرین مطالب

آرشیو مطالب
پيوند هاي روزانه
امکانات جانبی

نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

خبرنامه وب سایت:





آمار وب سایت:  

بازدید امروز :
بازدید دیروز :
بازدید هفته :
بازدید ماه :
بازدید کل :
تعداد مطالب : 871
تعداد نظرات : 73
تعداد آنلاین : 1